Badania magnetyczno–proszkowe (MT) to wzbudzanie i wykrywanie pola magnetycznego w badanych złączach, a co za tym idzie na detekcji magnetycznych strumieni rozproszenia oraz zmian w układzie proszku magnetycznego, w miejscu gdzie występują niezgodności (wady).

Badanie polega na magnesowaniu materiału polem magnetycznym (stałym lub zmiennym) przy pomocy odpowiednich urządzeń. W trakcie magnesowania w miejscach występowania nieciągłości materiałowych pojawia się tzw. strumień rozproszenia pola magnetycznego.

Badania nadają się do badania odlewów, odkuwek, złączy spawanych oraz wszędzie tam gdzie zależy nam na zweryfikowaniu badanej powierzchni lub tego, co zalega pod nią. Pzed rozpoczęciem badania, bardzo ważne jest by stan powierzchni był czysty.

Metoda magnetyczno – proszkowa jest szybką i wiarygodną techniką wykrywania nieciągłości w sposób nieniszczący, oferuje wiele kombinacji i technik, które musimy dobrać do badanego obiektu.

Badanie magnetyczno-proszkowe można wykonać techniką:

• barwną – przy wykorzystaniu do badania białego podkładu i czarnej zawiesiny proszku magnetycznego. Pomiar następuję w świetle białym.
• Fluorescencyjną- do badania wykorzystuje fluorescencyjne zawiesiny magnetyczne, a sama obserwacja prowadzona jest w świetle ultrafioletowym. Jest to technika o większej czułości.